Ik zal het nog één keer uitleggen

Ik zat laatst in een online discussie en mijn ‘tegenstander’ schreef ineens “tja, dan is het ook niet gek dat niemand je ziet staan.” Een duidelijke steek onder de gordel omdat ‘tegenstander’ mij persoonlijk redelijk kent en een overduidelijk voorbeeld dat zijn argumenten op waren. Of om mij op de kast te krijgen, dat kan natuurlijk ook. Ik had hem met 1 zin een volledige knock out kunnen bezorgen maar deed het niet. Daar ben ik inmiddels een te grote jongen voor.

Toch hield het me bezig. “Niet gek dat niemand je ziet staan”. Hij doelde natuurlijk op het feit dat ik na bijna 8 jaar nog steeds vrijgezel ben. En dat ik maar geen vrouw kan krijgen.
Maar misschien kies ik daar wel heel bewust voor. Zou hij daarover nagedacht hebben? Misschien wil ik mezelf en een vrouw niet in de eventuele ellende storten. Want linksom of rechtsom, mocht het fout gaan, krijg je ellende aan beide kanten. Daar pas ik al 8 jaar voor.
Ook ben ik natuurlijk niet de makkelijkste. En dan bedoel ik dat niet in karaktertechnische zin, als het raak is ga ik er 2000% voor, maar meer in de omgang.
Ik werk onregelmatig, vroege diensten, late diensten en nachtdiensten. Dat is vanzelfsprekend op zich al lastig voor sociale bezigheden. Ook heb ik 2 jongens die veel van mijn aandacht krijgen. Daarbij zit ik ook graag even bij m’n matties in de zaak te ouwehoeren. En tenslotte ben ik ook graag alleen. Nou, vind daarbij dan maar eens een vrouw die dit alles accepteert.
Nee, een relatie hoeft voor mij niet. En ik ben daar dus ook niet naar op zoek. Ik heb trouwens een ‘vaste’ vrouw ook niet zo heel erg veel te bieden, laat ik daar ook eerlijk over zijn.

Waar ik wèl behoefte aan heb, en dat is al een tijdje zo en dat heb ik al wel vaker geschreven, is een (online) “maatje”. Een vrouw waar ik dagelijks wel even contact mee heb. Een soort achterwacht. Iemand waar ik m’n zaadje bij kwijt kan en zij haar eitje bij mij. Oh wacht, dat klinkt anders dan ik het bedoel. Gewoon van ‘Goeiemorgen’ – ‘Hoe was je dag?’ – Ga je nog wat leuks doen?’ – ‘Veel plezier!’ –  ‘Werkze’ – ‘Welterusten’, je kent het wel.

Nu ben ik hier ook heel kieskeurig in, daar ben ik ook eerlijk over. Het is echt niet zo dat ik elke vrijgezelle vrouw die ik online tegenkom aanspreek. In de loop der jaren zijn het misschien 3 geweest. En, ook niet onbelangrijk, bij een afwijzing ga ik de vrouw in kwestie niet stalken. Is het klaar, op jors dan.
Laatst dacht ik iemand gevonden te hebben maar ze begon direct over “Ik wil geen relatie en ik vind het prima zo bla bla bla” dat ik er verder maar niet op in ben gegaan.

Goed, lang verhaal kort, dat is dus eigenlijk wat ik zoek en wil. Maar zo iemand is niet eenvoudig te scoren. Vrouwen schieten nogal gauw in de stress als ik ze benader, heb ik gemerkt.
Maar ach, neem het ze eens kwalijk. Hoe vaak word je nu benadert door één van de 607 miljoen meest begeerde vrijgezellen van Nederland?