Gouden rechter

In den beginne dat ik met m’n jongens ging voetballen hing Teun er maar een beetje bij. Hij kon niet (hard) schieten, hij kon niet richten en binnen de kortste keren was hij over de pis omdat iets niet ging zoals hij wilde en nam hij wijze raad van zijn broer of van mij ook niet aan (duidelijk het karakter van zijn moeder mij). Menig potje voetballen met ons drietjes heeft hij verknald omdat ik zijn gemiep zat was en we eerder dan gepland weer naar huis gingen.

Vorig jaar kwam daar verandering in. De jongens voetballen heel veel op straat en als ze bij mij zijn voetballen we ook meestal wel even. Beetje schieten op de goal, oefenen op richting en snelheid enzo. Het is te zien.
Sam ramt ze tegenwoordig vanuit alle standen op de goal maar ook Teun begint het schieten aardig onder de knie te krijgen. Nog niet zo hard, wel heel zuiver.
Vooral (aangespeelde) balletjes met een boogje net onder de lat leggen, kan hij meer dan aardig.

Gisteren de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Een bekerwedstrijdje tegen de buurclub.
Prachtig weer, goeie sfeer en een leuke wedstrijd. Van 3-0 achter, naar 6-6 en toch nog met 11-7 verliezen. Maar daar maalden we niet om.
Vooral de 6-6 was een beauty.
Intrap voor ons, de trainer fluisterde “kijk ’s naar Teun, hij staat helemaal vrij”, Teun kreeg de bal achter de middenlijn perfect aangespeeld en hij haalde geplaatst uit met zijn gouden rechter. Met een flinke boog viel ie net onder de lat binnen.  Fantastisch doelpunt van een meter of 25!
Alle spelertjes juichen, grote blij bij de toeschouders (toeschouwers en ouders, zelf verzonnen😄) en ik zo trots als een pauw met 6 apelullen natuurlijk. Zelfs de trainer van de buurclub feliciteerde hem met de wereldgoal. Sympathiek van hem.

Maandag Sam zijn eerste wedstrijd. Ben benieuwd hoe hij ze erin gaat leggen.
Ik zal weer ’s wat gaan filmen. Je weet immers maar nooit wanneer Fox Sports komt voor beeldmateriaal en ik die John de Mol een flinke poot kan uitdraaien. 😉