Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag

Genaaid waar ik bij sta

In de lente van de winter van mijn leven ben ik er eindelijk achter dat ik genaaid word waar ik bij sta. Nou ja, we worden tegenwoordig allemaal genaaid waar we bij staan maar dit is mijn weblog dus projecteer ik het naaien waar je bij staat nu maar even op mezelf.

De vaste lezer weet dat ik al een jaar of 300 aan psoriasis lijd en dat ik daarvoor jaarlijks naar de kliniek ga om het te laten behandelen. Het is niet veel hoor, op m’n onderbenen zit wat en een plekkie op m’n hoofd, that’s eigenlijk all folks. Maar toch genoeg om het te laten behandelen, vond en vind ik.
In den beginne gaf ik me volledig over aan de deskundigheid van het personeel aldaar met een zoutbad, wat UV-B belichting en crème. Maar de laatste jaren ging ik meer m’n eigen weg en eigenlijk puur om lekker egaal en overal bruin (ja, ook daar beneden ja 😏) te worden. Want ik vind het lollig als iedereen in de winter grauw en bleek ziet, ik gewoon gezond poepiebruin ben. Ben niet voor niets Von IJdelhausen.

Maar ik dwaal af.
Ik had altijd al mijn bedenkingen bij de crème die mij voorgeschreven werd. Het werkte maar heul summier. “U heeft zeker aandelen in deze troep”, vroeg ik eens aan de (hoofd)arts. Nee, dat was zeker niet het geval, verzekerde hij me. Ik rustte dan ook mijn casus.
Door een foutje (?) van de apotheek kreeg ik een paar jaar geleden Dovobet mee in plaats van de vaste crème, voor het plekje op m’n hoofd. Werkte goed!
Ik overlegde dit met de (hoofd)arts. Hij schreef mij vanaf dat moment Dovobet voor. “Maar alleen voor het hoofd hoor!”, waarschuwde hij. Voor de overige lijfplekjes moest ik die troep blijven smeren.
Prima.

Begin dit jaar nieuwe ronde, nieuwe kans. Èn een nieuwe arts. Jonge vent, aardige gozer. “Dat Dovobet kun je overal op smeren hoor.”, zei hij tussen neus en lippen door.
“PARDON?”
Blijkt dus dat Dovobet als een tiet werkt. Ik ben nu zo goed als psoriasisvrij.
WHOOP WHOOP. Maar ook zucht.

Weet iemand een manier om (hoofd)arts aan te klagen voor 300 jaar lijfelijke ellende? Het liefst op de Amerikaanse manier. Kan wel wat koffers met geld gebruiken namelijk.


4 gedachten over “Genaaid waar ik bij sta”

  1. Oudere artsen die hun vakliteratuur niet bijhouden?
    Goedkope artsen die zich graag laten betalen door de pharmacie?

    Betere artsen die luisteren naar hun patienten?

    Succes met het vervolg …

    PS: bijsluiters doorlezen helpt ook!

    Bemoedigende groet,

    Like

  2. Wat dacht je van de terhandstellingskosten door een apotheek (€ 7,95 per medicijn per uitgifte). Mijn arts verwijderde een verdacht uitziende huidvlek, declareerde daarvoor € 95,00 bij mijn ziektekostenverzekering maar liet het verdovingsspuitje van € 0,89 cent via de apotheek lopen, dus moest daar € 8,84 voor betalen (aan eigen risico). Pure oplichting.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: