Muziek – Pagina 22

Dik 36 graden

Het is al weer even geleden dat ik m’n masterclass Muziek Waarderen aan jou, jeugd, gaf.
Je weet wel, de masterclass waarin ik jou, jeugd, kennis laat maken met echte muziek. Met lekkere muziek. Met muziek zoals Magnus Ulysse Ziek het in 1462 voor ogen, in dit geval is oren beter trouwens, had toen hij er in het studentenhuis te Groningen eens goed voor ging zitten.

En laten we eerlijk zijn, jij, jeugd, hebt deze masterclass natuurlijk nodig. De hele dag naar dezelfde 10 platen luisteren gaat ook zo vervelen immers.

Vandaag gaan we het hebben over totaalgeluid. Ik las dat woord ergens en dacht ja, dat is iets waar jij, jeugd, nou niets tot weinig van af weet.
Totaalgeluid is het totaal aan geluid wat in een plaat te horen is. Joh!
Of eigenlijk het totaal aan geluid wat in een plaat te horen kan zijn. Want zo heel af en toe hoor ik platen waarvan mijn geoefende oor zegt, ‘nou, daar hadden ze best wat meer mee mogen doen in de studio’.
(Voor de jeugd; Een studio = waar muzikanten vroeger samen speelden en waar de muziek werd opgenomen. Oh, wacht ff. Muzikanten = mensen die een instrument bespelen. Oh, nog iets. Instrumenten = attributen waaruit muziek komt/waarmee je muziek kunt maken.
Sjeesus, moet ook alles uitleggen aan die fukjeugd met hun computermade muziek!!)

Het totaalgeluid vangen in 1 plaat is alles behalve eenvoudig. Daar komt veul meer bij kijken (horen HA!) dan een middagje wat plakken en knippen. Daar gaan soms wel weken overheen. Moet die schuif iets hoger? Of juist iets lager? Moet die toon eruit springen? Of is juist die toon volkomen overbodig? Moet onder dat instrument een echo? Moet dat instrument op de achtergrond continu mee dreunen? Gaan we dubben of doen we een overtake? Bier of Whiskey? Vragen, vragen, vragen.

Mèn, wat een gelul.
Gewoon een ontzettend fijn nummer dit.

Of niet?

(en het is ook nog eens een lief liefdesliedje………………………….zal ‘m ’s ff aan een aantrekkelijke vrouw laten horen)

Copyright

Gisteren reed ik, na weer een teleurstellende Rabo-finish, naar Linda en Maurice. M’n goeie vriend en zijn vrouw. De tijd was daar gekomen om voor eens en altijd duidelijk te maken wie van ons nou de ultieme muziekkenner is.
Met knikkende knieën zat ik 25 minuten in de auto. Met knikkende knieën inderdaad. Het is immers lastig rijden met gestrekte benen.
Maar ook omdat m’n zelfverzekerdheid, waar ik toch om bekend sta (sommigen noemen het arrogantie maar het is zelfverzekerdheid), wat minder zelfverzekerd was dan normaal. Op muziekgebied heb ik Linda erg hoog zitten, ze is niet voor niets de enige die mijn ass woept met Songpop, en omdat ze ook al liet doorschemeren dat Maurice absouut niet uitgevlakt mocht worden, was ik niet zeker van mijn zaak.
Om m’n nervositeit te verhullen draaide ik zoals altijd luid toeterend de parkeerplaats op.
Ze wonen prachtig aan een grasveldje, de kinderen waren er aan het spelen. Rennen, gillen, schreeuwen en nog meer rennen. M’n vaderhart smolt. Ik werd er week van.

Tot het moment ik voorbij een boom liep.
WTF hing daar nou aan die boom?

M’n zenuwachtige ik maakte plaats voor een verontwaardigde en vooral boze ik.
Dit was een produkt van Anus Inc. ©®, m’n boomende ontwerpbedrijf. En wel eentje uit 14 mei 2009.
Zover ik weet is nooit een eurocent betaald voor het gebruiken van deze plaat en heterdaadte ik dus een duidelijke vorm van copyrightschending. Ik besloot het zakelijk aan te pakken en zonder aarzelen de confrontatie aan te gaan.
“Eh……ehm……….uuuuuuh………dat heeft de buurman gedaan.”, stamelde Linda en ze keek Maurice schichtig aan.
“Heb ik niets mee te maken, ik houd jullie verantwoordelijk en eis per onmiddellijk het geld waar ik recht op heb.”, foeterde ik.
Ja, kom op zeg. Beetje mijn produkten voor gratis gebruiken in deze tijden van crisis.
Er hingen 2 van deze fantastisch ontworpen platen rond het grasveldje en dan praten we al gauw over een totaalbedrag van 11.84 euro hoor!
We handelden dit als volwassen zakenmensen af maar de toon was gezet.

Het Top 40-bordspel won ik met overmacht .
Het was eigenlijk genant hoe eenvoudig ik m’n tegenstrevers alle hoeken van de kamer liet zien met m’n ene na het andere goede antwoord en de controle over de dobbelsteen.
Ze besloten, niet we, ze besloten een ander spel te spelen. Een ander stel vraagkaarten en een andere dobbelsteen.
Na 2 rondjes met de dobbelsteen gegooid te hebben en een toen al een voor m’n tegenstanders onoverkomelijke achterstand, besloten ze, niet we, besloten ze dat dit een maar kutspel is. Ik vond het prima.
Het laatste spel dat we speelden is te vergelijken met Songpop. Intro’s raden uit verschillende categorieën. Ik zag bij Linda het een en ander strak gaan staan, ze zag kansen om me te verslaan. Ook Maurice verkneukelde zich met de categorie Licht Klassiek in het vooruitzicht.

Het zal voor jou niet als een verrassing komen dat ik ook dit spel, op eentje na (toen zat ik uit verveling op de foon te facebooken), wederom met 3 klassen verschil winnend heb afgesloten.

Het was een gezellige avond en het is nu eindelijk bij iedereen duidelijk:
IK BEN DE ULTIEME MUZIEKKENNER VAN HEEL MIJN VRIENDEN EN KENNISSENKRING.
(of zou er stiekem nog ergens ééntje zijn die aan mijn superioriteit twijfelt? Noem maar een dag, een tijd en wat we erbij drinken, I’ll be there)

(Trouwens, even tussen jou en mij, ik denk dat ze me hebben laten winnen uit schuldgevoel voor bovenstaande hoor.
Maar ssssssst, we doen net of ik dat niet door heb)

Zomerhit 2012

Ja hoor, de temperaturen komen boven de 20 graden, ik zweet me momenteel een condoompje en de units vloeien weer rijkelijk. Dan weet jij wel hoe laat het is! Je zat natuurlijk al de hele dag te F5-en op dees jolijtsite?
Nou lieve lezer, hier istie dan, DE ZOMERHIT VAN 2012.
Na deze anekdoot kun je ook met zonnebrilletje op, linkerelleboog lafjes uit het open raam, het volume op max en met onderstaand nummer op door je plaatselijke buurt toeren.

Als je een muziekcollectie hebt waar Q-Music jaloers op moet zijn, kom je nog wel eens een nummer tegen…………………
Oh, wacht ff, eerst even wat anders. Muziek bestaat uit nummers of tracks. Liedjes worden op het songfestival gezongen. Zeg je liedjes, kijk je songfestival en moet je preventief uit de samenleving gehaald worden. Liedjes, pffffffffffffff, is er een nichteriger woord?
Zo, dat moest ik ff kwijt.

Ik kom dus zo nu en dan een nummer tegen die ik waarschijnlijk ooit wel gehoord moet hebben maar niet heb opgeslagen onder de pan. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Het begin is al ruk (=doorzappen). De band is sowieso ruk = doorzappen (waarom heb ik daar dan eigenlijk nummers van?? Hmm, aandachtspuntje). Ben niet in de mood = doorzappen of, in het geval van de Zomerhit 2012, behoor ik niet tot de doelgroep. Maar nu ik wat op leeftijd ben, is het toch best te pruimen. Ik heb het over reggae te gek hé.
Reggae = wiet, hasj en ook spul dat je rookt enzo. En daar mot ik niets van hebben. Nog nooit iets van moeten hebben trouwens. Vind het maar sneu spul. Maar goed, we leven in een vrije wereld (nog wel tenminste. Ik heb wat black ops-intel!!!! Maar daarover wellicht later meer) en als iemand zich al blazend en gestenigd prettig voelt, moet hij dat weten. Maar val mij niet lastig met je meligheid, ingevallen gezicht, holle oogkassen, slecht gebit, bruine vingers, petje en je gejatte Nike’s.

Reggae was dus nooit mijn ding maar ik ben nu op die leeftijd dat je muziek gaat waarderen (knoop dat goed in je oren, jonge lezer!!).
Denk je reaggae, denk je Bob Marley. Bob Marley heeft reggae groot gemaakt. Nou nou, poeh poeh, flink hoor. Ik vind Bob een lul. Met z’n ongewassen haar. Ga je wassen man, viezerd.
Bob heeft een irritante kutstem. Mèèèèèèèn, hij zingt alsof hij elke dag 16x compleet wappie was.
Goed, hij heeft 1 aardig nummer gemaakt maar de rest is toch alleen maar te genieten als je een jonko op je lip en een waterpijp in je hol hebt?
Met z’n politieke teksten. Ja halloooooo, het is Jamaica hoor. Wat verwacht je dan voor een economie?
En dan ook nog een beetje op een lullige manier dood gaan.
Nee, dat Jamaicaanse ‘hé man, niet te snel spelen anders raak ik in de war hihihihihi’ reggae vink maar niks.

HOOGGEËERDE LEZER,

MAG IK JE BLIJ MAKEN MET DÈ ZOMERHIT VAN 2012.
Luister en geniet. (en uiteraard mag er wederom gedanst worden.)

Oh wacht.

Er mag gedanst worden

In de tijd dat ik nog een wereldberoemde diedjee in m’n stamkroeg was, kwam ik nogal regelmatig in aanraking met goeie muziek. Het was de tijd van de Soulshow, elke donderdagavond op radio 3 (voor de jeugdige lezer; radio 3 heet nu 3fm). Een mega inspiratiebron voor diedjees.
Ik had de vrijheid om te draaien wat ik wilde en deed dat dus ook. (zo heb ik een hele generatie generatiegenoten muziek leren waarderen).
In de kroeg lagen enorme bakken vol platen (voor de jeugdige lezer; platen zijn een soort zwarte platte frisbees) maar af en toe kreeg ik centjes mee om het nieuwste (lees mijn) materiaal te halen bij de platenzaak.
Urenlang snuffelde ik bij ’t Carrilon door de hoezen.
Mijn aandacht ging vooral uit naar de lange units. Of in jargon de 12″-versies (spreek uit als twelf insj) of de extended versies.
Deze versies waren ideaal om het discoënde volk voor langere tijd discoënd te houden. En de diedjee had wat meer tijd om bier te nuttigen. Ik noemde het ook wel gekscherend de win-win versies.
Nu moet ik wel even uitleggen dat er verschil zit tussen 12″-versies. Je hebt knijters die verlengd worden met een prutje instrumentale onzin en je hebt giganten die verlengd worden met een extra stuk. Deze laatste categorie had (heeft) mijn voorkeur. Een extra stukkie tekst of een rap er achteraan, dat zijn voor mij extended versions (voor de jeugdige lezer; version is Engels voor versie).
Dat is voor mij geen muziek, dat is voor mij mubeter (voor de jeugdige lezer; dat is een woordgrap).

Al zo’n jaar of 12 load ik muziek down en m’n collectie is redelijk op orde maar er bleef steeds 1 nummer onbereikbaar via de (il)legale kanalen. Wat ik ook probeerde, het nummer was er gewoon niet. Klut klutter de KLUT!!
Ik ben er nu ook al zo’n 12 jaar pissig om maar daar merkt de buitenwereld niets van. je moet privé en muziek gescheiden, zeg ik altijd.
Maarrrrrrrrrrrrrrrr (je voelde ‘m al aankomen natuurlijk).

IK HEB ‘M!!!!!!!!

Het schijnt dat je via MP3 Rocket (voor de oudere lezer; dat is een programmaatje die je kunt downloaden) video’s van YouTube heul simpel om kunt zetten naar MP3. Ik kreeg de tip van mat. Het laadt het bewuste nummer down en plaatst het automatisch in iTunes. Bril fukking jant!!
En op deze manier heb ik ‘m eindelijk toe kunnen voegen aan m’n mubetercollectie.
Ik ga ‘m met jullie delen. Want zo ben ik ook weer.

Ik zou zeggen, huister en luiver en uiteraard mag er gedanst worden.

Ik zoek een vrouw

Ik weet het nu zeker. Ik bracht de jongens net naar hun moeder en op de weg terug in de auto viel het kwartje.
Ik had er al wel eerder sterk over nagedacht maar heb het idee toen weer laten varen. Vond de tijd er toen nog niet rijp voor. En dit is een week of 3 geleden, dunkt me.
Maar vanavond in de auto heb ik de hak doorgeknoopt. Ik ga het doen.
En op deze veel gelezen en tevens geprezen weblog ga ik het verkondigen.
IN HOOFDLETTERS EN VETGEDRUKT.
O klut, te vroeg

IK ZOEK EEN VROUW!!!!

Ik zoek een vrouw om met mij onderstaand briljante nummer te karaoken in een karaokebar naar keuze.
Kep net geoefend in de auto en ik heb die vent perfect onder de knie (of, in zijn geval, onder de stembanden).
Reacties mogen in de reacties.