Categorie: Muziek

Ik zoek een vrouw

Ik weet het nu zeker. Ik bracht de jongens net naar hun moeder en op de weg terug in de auto viel het kwartje.
Ik had er al wel eerder sterk over nagedacht maar heb het idee toen weer laten varen. Vond de tijd er toen nog niet rijp voor. En dit is een week of 3 geleden, dunkt me.
Maar vanavond in de auto heb ik de hak doorgeknoopt. Ik ga het doen.
En op deze veel gelezen en tevens geprezen weblog ga ik het verkondigen.
IN HOOFDLETTERS EN VETGEDRUKT.
O klut, te vroeg

IK ZOEK EEN VROUW!!!!

Ik zoek een vrouw om met mij onderstaand briljante nummer te karaoken in een karaokebar naar keuze.
Kep net geoefend in de auto en ik heb die vent perfect onder de knie (of, in zijn geval, onder de stembanden).
Reacties mogen in de reacties.

Lenny Kuhr

Er begint me nu een hoop duidelijk te worden.
Goeiendag zeg, met al m’n intelligentie, gezonde wantrouwen en een basis van expect the unexpected kom er nu pas achter. Je wilt het niet geloven maar ik ben momenteel een beetje teleurgesteld in mezelf. Kan mezelf wel voor m’n kop slaan. Word er zelfs een beetje emotioneel van.

Natuurlijk had ik wel een vermoeden, in m’n relatie viel het me heus wel op. Zo af en toe zat ik ernaast en ging ik maar weer van het beste uit. Gezellige avonden waren dat, ook al waren ze sporadisch en zeldzaam. Maar heel vaak werden mijn vermoedens toch wel bevestigd en lag ik weer alleen op de bank een beetje naar de tv te staren terwijl voormaligje aan tafel op de laptop bezig was. Ik ging er van uit dat het aan voormaligje lag en legde me er maar gewoon bij neer dat het nou eenmaal zo was en niet anders. De tol van een relatie, zal ik maar zeggen. Geven en nemen, zoals het in elke relatie gaat. Maar ik had niet verwacht dat het dus aan mij ligt.

Nu ik volledig solo woon gaat het namelijk gewoon op de oude voet verder. Tot mijn verbijstering kan ik zeggen.
Ik, één van de leukste mannen die ik ken lig weer avond aan avond op de bank naar de tv te staren.

God, was ik Lenny Kuhr maar.

Symfonie

  Ik ben inmiddels bij de lange versies aangekomen. Long versions, zoals we het in de muziekbisnis noemen. Alles boven de 8 minuten is een long version.
Ik heb ergens halverwege april m’n Ipod aangezet bij de korties, short versions in de muziekbisnis. Nummers van een paar seconden tot 1.30. Dat zijn short versions. En telkens deed ik er 5 seconden bij en vormde ik van die nummers een lijstje.
En nu ben ik dus aan m’n laatste lijstje begonnen.
En vanmiddag kwam ie voorbij, één van de beste nummers ooit.


En waarom is het één van de beste nummers ooit? Omdat ie niet in de top 2000 staat. Fuklijst. Denk er nog steeds sterk over om zelf een nummertje of 2000 de ether in te knallen. Mèn, wat zal ik een fans hebben.
Maar goed, ik begrijp dat niet iedereen mijn muzieksmaak heeft dus laat ik het nuanceren, het is in elk geval het beste nummer van Meatloaf.

Maar waarom is het zo’n geweldig nummer, vraag je je af?
Luister zelf maar ‘s. Oja, zet ‘m gerust rond de 4e minuut loeihard en slip in de genietstand.
Prachtig! Zo’n bombastische symfonische ejaculaat van geluid. HEERLIJK!
Ik hou d’r wel van. Nummers waarin een symfonisch orkest een prominente rol speelt. Procol Harum hep er ook eentje, Conquistador.
Mooi mooi. Als ik er aan denk, krijg ik zo’n tent in m’n broek (vrij naar Koot).

Er zullen vast veul meer zijn, moet er maar ’s een lijstje van maken.
Weet jij er wellicht nog één? Plemp ze maar hieronder.