Cor

 Jaren geleden werkte ik bij een groot object waar het vooral vroeg in de ochtend reuze gezellig was. Om kwart voor 7 opende ik de panden, startte de boel op, nam een bakkie koffie en tussen 7 en kwart over 7 kwamen de schoonmaaksters binnen.

Zij moesten zich bij mij inschrijven en dat was regelmatig grote pret. Ik met m’n flauwe grappen en eentje die er altijd instonk. “Ben je op de brommer? Want je hebt je helm nog op” als ze een nieuw permanentje had. Dat werk.
Mooie tijd.

Klokslag 5 voor half 8 kwam Cor altijd binnen. Cor werkte bij de technische dienst en was via de sociale werkplaats gedetacheerd. Prachtvent. Klein, grijs mannetje van een jaar of 55.
“CORRRRRR!!” riep ik altijd als hij binnenkwam en, vrolijk als hij was, zwaaide dan altijd en riep “GOEDEMORGEN!”. Later deden de schoonmaaksters ook mee, “CORRRRRR!” – “GOEDEMORGEN” galmde het dan door het gebouw.
Mooie tijd.

 Ik kreeg een idee. Thuis op mijn kantoortje knutselde ik het begin van onderstaand nummer (RRRRRRRRRR) aan elkaar tot een seconde of 20 en zette het op een USB-stickie. De volgende ochtend installeerde ik het fragment op m’n werkcomputer, sloot speakers op de pc aan, gooide het volume vol open en zette de microfoon van de omroepinstallatie bij de speaker.
Ik had de schoonmaaksters niets verteld en op het moment dat Cor binnenkwam en wij “CORRRRRR” riepen drukte ik dat fragment aan. CORRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR knalde het keihard over het hele terrein. Iedereen schrok zich de tering! Hahahahahahaha.
Het werd een dagelijks vrolijk ritueel.

 Vanochtend hoorde ik het nummer weer eens en moest denken aan die mooie tijd. En ik dacht; Goh, wellicht een leuke anekdoot.