Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag

Een welgemeende op jors

Ergens in 2016 (geloof ik) had ik al mijn bedenkingen bij D66 (Pechtold). Sterker nog, ik wantrouwde die hele club tot in het diepst van mijn schedel. Ik schreef het hier toen ook in niet al te vleiende woorden op. Weinigen lazen (en lezen tegenwoordig…. snif 😢) dees jolijtsijt en degenen die het toen wél lazen deden een beetje lacherig, deden een beetje bagataliseerderig, deden een beetje wegkijkerig en deden een beetje JA MAAR WILDERS!
En nu zitten we opgescheept met frau Kaag. Die onze miljarden alle kanten opsmijt behalve naar de onze. Ik rust mijn casus.
Een welgemeende op jors voor degenen die het toen wél lazen en een beetje lacherig, een beetje bagataliseerderig, een beetje wegkijkerig en een beetje JA MAAR WILDERS! deden.

Ergens in 2018 (geloof ik) zei ik al dat Trump helemaal niet zo’n verkeerde president was. En tijdens zijn presidentschap was het dus ook betrekkelijk rustig in de wereld. Tenminste, behalve de dagelijkse TRUMP IS SLECHT-items op elk journaal en in elk praatprogramma, had ik weinig last van zijn baan als machtigste man van de wereld. Ik schreef het hier toen ook op. Weinigen lazen (en lezen tegenwoordig…. snif 😢) dees jolijtsijt en degenen die het toen wél lazen deden een beetje lacherig, deden een beetje bagataliseerderig, deden een beetje wegkijkerig en deden een beetje JA MAAR GRAB WOMEN BY THE PUSSY!
En nu zitten we opgescheept met puppet Biden. En nu is het wereldwijd een enorme chaos. Ik rust mijn casus.
Een welgemeend op jors voor degenen die het toen wél lazen en een beetje lacherig, een beetje bagataliseerderig, een beetje wegkijkerig en een beetje JA MAAR GRAB WOMEN BY THE PUSSY! deden.

Ergens in 2020 (geloof ik) zei ik al dat corona wel meevalt. En dat ik het eigenlijk helemaal eens was met Baudet toen hij zei dat de genomen maatregelen wel heul erg overdreven waren. Ik schreef het hier toen ook op. Weinigen lazen (en lezen tegenwoordig…. snif 😢) dees jolijtsijt en degenen die het toen wél lazen deden een beetje lacherig, deden een beetje bagataliseerderig, deden een beetje wegkijkerig en deden een beetje JA MAAR VROUWONVRIENDELIJKE NAZI! En naar nu blijkt, heeft hij eigenlijk in alles gelijk gekregen. Ik rust mijn casus.
Een welgemeende op jors voor degenen die het toen wél lazen en een beetje lacherig, een beetje bagataliseerderig, een beetje wegkijkerig en een beetje JA MAAR VROUWONVRIENDELIJKE NAZI! deden.

Speaking about Baudet, hij heeft ook volledig gelijk over het Rusland/Oekraïne gedoe. Rusland is Oekraïne niet binnengevallen om Oekraïne te veroveren, Rusland is Oekraïne binnengevallen om de buffer tussen Rusland en de oprukkende en agressieve NATO te garanderen. En die buffer is het oostelijke (Russisch sprekende) deel van Oekraïne. Die comediant heeft er een oorlog van gemaakt, met z’n hitserij. Die comediant die zijn land en volk bijna dagelijks achterlaat om over de hele wereld iedereen en zijn tante met een bezoekje te vereren. Nog even en hij komt ook nog bij ons thuis op visite. Zal vast een tuinstoel voor hem klaarzetten. Die comediant die inmiddels zwemt in de miljarden.
Nou eh, een welgemeende op jors voor die flapdrol hoor.

Ik rust mijn casus.

Long story

Dit is een zelfgemaakt plaatje van mijn boventorso, de röntgen versie. Om het iets beter en overzichtelijker te verduidelijken moet je bovenaan het plaatje mijn hoofd en onderaan mijn piemol beelddenken. Maar die pastten er niet op, dus moet je het hier maar even mee doen. Het gaat op dees jolijstsijt ook om de anekdoten en niet om de plaatjes immers. (hoewel er wel pareltjes tussen zitten hoor!)

Je ziet dat ik net als Huub van der Lubbe een groot hart heb en voor dat hart herken je ongetwijfeld mijn twee longen (de rechterlong voor de kijker links en de linkerlong rechts). Niks mis mee, toch? Ja, wat lichte rookschade, maar dat is ook niet zo gek na zoveel jaren nicotine paffen. Ik vind het gewoon fijn om zo nu en dan even aan een sigaartje te lurken. En tegenwoordig heb ik echte Cubaanse 😍! Maar verder zijn longmansen nog mooi groen dus superdupermokergezond.
En ik heb ze toevallig gisteren in de auto nog getest toen ik Bill Withers er met gemak uit Lovely day’de. En vanochtend zong ik ook al moeiteloos ‘Life is a rock’ van Reunión mee (zoek die maar ’s op, dat is me daar een lange adem spraakwaterval!). Dus lekker puh!
We kunnen dus met een aan waarschijnlijk grenzende zekerheid stellen dat ik qua lucht/adem/zuurstof prima in orde steek.

Gek is het dan dat ik van een trap op of aflopen helemaal stuk ga. Vanochtend ook weer. Ik kleedde me op de zolderkamer uit en liep de trap 10 treden af naar de douche. Hijgen mensen, hijgen als een krolse buffel! Ik moest echt even op adem komen voor ik stringmans überhaupt uit kon doen. En na het douchen afdrogen dan! Man, ik moest 3 keer op de wc zitten uitpuffen. Hoezo is afdrogen tegenwoordig zo’n pittige bezigheid?
Snap er geen reet van. Mijn longen zijn dus prima in orde, mijn gewicht is BPM-technisch ook op peil, ik kan uren achter elkaar klussen als een malle en ik verricht minimaal 6 à 7 keer per week een aardige lichaamsintensieve inspanning.

Wellicht dat ik eens weer wat aan m’n conditie moet gaan doen. Want volgens mij zijn longinhoud en conditie twee heel verschillende dingen.
Ik denk zelf dat houthakken mij wel leuk staat lijkt.

Ik en mijn woede

Als je een leeftijd hebt bereikt zoals ik (52, dank u wel) zou het vreemd zijn als je jezelf inmiddels niet door en door kent. Je kent inmiddels je toppen en je dalen, je valkuilen en je springheuvels, je pluspunten en je minpunten, je goede en je slechte kanten. Enzovoorts.
Nu staat dees jolijtsijt vol met mijn toppen, springheuvels, pluspunten en goede kanten dus daar weer eens over moeten lezen lijkt me voor jou saai, vervelend en schijtirritant. Ik zal daar dus een volgende keer weer over schrijven.

Ik heb woedeaanvallen. Driftbuien, zo je wilt. En dat is een slechte kant van me, dat weet ik. Vooral voor mijn directe omgeving is dat zo nu en dan schrikken. Hoewel? Mijn kinds lachen zich altijd de tranen in de ogen als ik weer eens helemaal en volledig flip in het verkeer. Hmm, apart wel.
Goed, mijn driftbuien dus. Met grote regelmaat gebeuren er dingen die mijn lontje kietelen. Ik noemde al het verkeer, maar ook als bij het klussen iets niet lukt, op het werk als ze niet luisteren, als het schijtweer is en/of tijdens voetbal kijken om maar iets te noemen. Mijn harde Groningse G en R komen dan zo angstaanjagend hard m’n strot uit dat mijn directe omgeving zich meestal een hoedje, de tering en kapot schrikt. En dat lijkt me ook de bedoeling van een woedeuitbarsting, dat je even uiting geeft aan je gevoelens van dat moment. Anders kan je net zo goed niet woedend worden, toch?
Het pluspunt van dit minpunt is dat ik nooit lang in deze woede blijf hangen. Ik ben me natuurlijk altijd wel bewust van de mensen in mijn directe omgeving en de voorbeeldfunctie die ik heb. Ik tel dan altijd even tot 17 en daarna ben ik weer dezelfde relaxte gozer die ik altijd ben. Ook beter, fijner en leuker voor de mensen in mijn directe omgeving hoor.
Dus eigenlijk zijn het meer driftbuitjes. Woedeaanvalletjes van niks. In principe het benoemen niet waard. Flutverhaal dit.

Maar ik kan ook uitstekend in mijn eentje helemaal over de pis gaan, in het rood schieten en moordlustig worden. Op die momenten is het beter dat niemand in mijn buurt is. Pas geleden nog. In de auto. Op weg naar huis na het werk.
In mijn tegenwoordige voiture zit geen autoradio. Ja, er zat wel eentje in, maar dat was nog zo’n bakelieten ding uit 1942 waar je alleen nog Wilhelmina op kon horen kakelen. Die heb ik er dus uitgebonjourd.
De zoektocht naar een nieuwe resulteerde in zo’n bluetooth speakergeval, maar eenmaal thuis ontdekte ik dat er geen muziek op afgespeeld kon worden. Tenminste niet zoals ik het wilde. En op een moment van zwakte ben ik dan toch overstag gegaan. Ik nam Spotify.
Nou, daar kan ik kort over zijn. SPOTIFY MOET KAPOT! Het is een waardeloze schijtdienst en alle gebruikers moeten ze preventief uit de samenleving plukken onderstaande eens even goed lezen.

Heel enthousiast begon ik muziek te verzamelen en in een lijst te kwakken. Dire Straits, Pink Floyd, AC/DC, Elvis, The Hollies, Metallica, Fleetwood Mac, Level 42, Hazes (de echte), Toto, Led Zeppelin, 10CC, Billy Joel, Michael Jackson, Beatles, Stones, Bee Gees. Je kent het wel, echte muziek uit de tijd dat muziek nog muziek was. Ik mikte er daarna nog een heel stel losse liederen en alles over Boobs bij en na een tijdje had ik een ‘Autolijst’ van iets van 1800 nummers. Daarmee zou de tijd op de weg voldoende aangenaam zijn. Dacht ik.
NOU NEE!!
Ten eerste is meer dan de helft van die goeie ouwe muziek door de remastermachine gehaald en als ik iets ruk vind, is het remasterd shit. Licht pissig werd ik ervan.
Dan de shuffle functie. Die zuigt. Dertig nummers ongeveer, zoveel shuffled ie. HALLOOOOOO!! Ik heb een lijst van 1800 nummers, ik wil niet steeds dezelfde nummers horen! Ik ging steeds driftiger op de nextknop drukken.
Maar wat mij echt helemaal over de zeik kreeg die middag, was dat Spotify uit zichzelf maar even besloot dat ik aanbevolen muziek moest horen.
NEEEE GA WEG!!!!! Waarom denk je dat ik een lijst heb gemaakt van muziek dat ik wil horen?
Ik zat zo diep in mijn woede dat ik de laatste 60 km zonder muziek heb gereden. Kun je dat voorstellen? Ik, zonder muziek, in de auto? Dan ben ik er aan toe hoor!

Maar ik heb maatregelen getroffen. Ik heb een autoradio gekocht. Bij Ali. Voor wènig. Eentje met een MP3 functie. Zodat ik m’n USB met mijn eigen gekozen muziek weer kan afspelen. En dan verban ik Spotify voor altijd uit mijn leven.
DAT ZOUDEN MEER MENSEN MOETEN DOEN!
Ik ga ‘m straks in m’n voiture integreren. Moet alleen nog even uitvissen hoe het met die bedrading enzo werkt.
Zal wel weer vloeken worden.



Koningsvrije dag

Ik heb niks met die lul. Ik heb niks met de vrouw van die lul. Ik heb niks met de kinds van die lul. En eigenlijk vind ik dat ze de hele familie van die lul op moeten doeken. Met je gespeeld vriendelijk zwaaien naar de debielen in oranje langs de route terwijl vetgedrukt en met koeienletters op je voorhoofd is te lezen dat je ontzettend schijt aan diezelfde debielen in oranje langs de route hebt. Waren die debielen in oranje langs de route trouwens allemaal ingehuurd?
Oh, je zit nog naar het bijgevoegde plaatje te koekeloeren? Mooie hè? Ja, ik zocht een toepasselijk plaatje bij dees anekdoot en toen stuitte ik geheel toevallig op deze foto toen ik ‘oranje BH’ bij Google intoetste. Een lezerslokkertje noemen we zo’n plaatje in de schrijvelerij.

Het was gisteren voor mij gewoon een vrije dag van het werk. Even niet achterlijk vroeg opstaan maar gewoon rond de klok van kwart voor 5. Maar dat was omdat ik moest pissen. Ik geloof dat het ergens rond half 7 was dat ik goedgemutst uit bed sprong.
Omdat de weervoorspellers er weer eens compleet naast zaten (met je guur en koud), toog ik de tuin in om mijn toegeëigende fiets maar even een flinke apk-beurt te geven. Wist je trouwens dat die koninklijke lui met 1 druk op de knop het weer in ons land kunnen regelen? Zoek het maar eens op, het weer de dag vóór en de dag na een koninklijk iets. En kijk dan maar eens naar het weer op de dag van dat koninklijk iets zelf. Hè hè? Ik geloof niet in toeval……………

Na het douchen en mooi maken was een dance event op het bruisende buitenterrein van mijn niet nader te noemen woonplaats de place to bier. Omdat de weervoorspellers er weer eens compleet naast zaten (met je guur en koud), is mijn terrasbruinen aardig gelukt. Aan een gezellige tafel, met gezellige mensen en koud bier in plastic mijmerde ik wat over mijn huidige leven en kwam tot de conclusie dat bier in mijn lichaam vermenigvuldigt. Anders kan ik 1 glas bier = 3 liter pissen niet verklaren.
Toen de piratenhits werden ingezet was het tijd om huiswaarts te gaan. Jammer, want ik begon op dreef te raken. Het einde van klassieker ‘Zijn het je ogen’ heb ik niet meer meegekregen.
Ik vond het een heerlijke koningsvrije dag zoals ik vrije dagen het liefst heb, gewoon gezellig, met goed gezelschap en met uitstekend weer.

’s Avonds viel ik met een slappe lach in slaap want hilarische scheet.
Vanochtend was het weer achterlijk vroeg. En met het weer dat de voorspellers voor gisteren hadden aangekondigd. Guur en koud.

Compliment

In mijn vorige leven als vriend/partner/minnaar/klusjesman heb ik nogal wat fouten gemaakt. Of fouten? Vóór ik een fout maak, maak ik die fout niet natuurlijk. Dingen die ik anders had moeten aanpakken, dat is toepasselijker.
Één van de dingen die ik anders had moeten aanpakken is niet alles voor granted nemen. Hoe zeg je dat in het Nederlands? Niet als vanzelfsprekend vinden. Ik vond heul veul dingen vanzelfsprekend in de relatie en met mijn gebrek aan empathisch vermogen zag ik daar totaal geen kwaad in. En ja, daar betaalde ik in 2011 uiteindelijk de hoofdprijs voor.

11 jaren of 131 maanden of 570 weken of 3993 dagen (doorhalen wat het minst prettig leest) heb ik als een seksuele relationele kluizenaar geleefd. Bewust. Maar ook omdat ik niemand goed genoeg tegenkwam. Zei hij arrogant, want ja, dat ben ik toch ook best wel. En ik ben natuurlijk ook niet de eerste de beste Piet Piem. Wellicht vind je me wel een Piet Piem hoor, daar zou ik trouwens niet van opkijken, maar toch zeker niet de eerste de beste? En zo wel, dan heb ik daar geen boodschap aan en wens ik je herpes onder je voeten.

In die lange tijd alleen heb ik mijzelf, vrouwen en mijzelf met vrouwen eens stevig aan een grondige analyse onderworpen. Dus niet zomaar lafjes geanalyseerd, maar stevig en grondig aan een analyse onderworpen. Anders kan je het net zo goed niet doen, niewaar? Het was 11 jaren of 131 maanden of 570 weken of 3993 dagen (doorhalen wat het minst prettig leest) dagelijks afzien, confronterend en ook wel pittig om mijzelf, vrouwen en mijzelf met vrouwen door de mangel te halen, dat mag je best weten. Maar een echte vent is ook in moeilijke tijden een kerel, dat zeg ik.

De zelfontplooiing heeft z’n vruchten afgeworpen, dat kan ik met trots melden. Tegenwoordig strooi ik met complimenten in de relatie.
Ik zeg bijvoorbeeld dat ze het hartstikke goed kan als ze heeft gekookt. En ik zeg dat ze het hartstikke goed doet als ze bezig is met het huishouden. Een wasje draaien, drogen en opvouwen? Dat kan op een dikke duim van mij rekenen. Wat? Twee duimen! De bedden verschonen, daar is ze één van de beste in. Ik kan dat niet vaak genoeg tegen haar zeggen. Als ze in de tuin op de hurken bezig is, loop ik even naar haar toe, klop op haar schouder en zeg dat ze het fantastisch doet. Ook vind ik dat ze geweldig boodschappen kan doen en laat ik het nooit na om dat toch even tegen haar te melden. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Bodemlijn in een relatie is, een echte vent doet aan compliment. Dat zouden meer mannen moeten doen. Neem het maar van mij aan.
Ik heb dat namelijk 11 jaren of 131 maanden of 570 weken of 3993 dagen (doorhalen wat het minst prettig leest) stevig aan een grondige analyse onderworpen.