Overlever

In mijn jonge tienerjaren had ik met grote regelmaat een terugkerende droom, of eigenlijk meer een nachtmerrie. Of een visioen, zo je wilt.
Op mijn 52e rijd ik in de auto in de schemer van de avond op een landelijke slingerweg ergens in de provincie (bij Zuidlaren in de buurt). In een flauwe bocht verlies ik de controle over de auto omdat ik iets te hard rijd, en kom tot stilstand tegen een hoek van een huis dat vlak aan de weg staat. Ik ben op slag dood.

Toen ik jaren later mijn rijbewijs had dacht ik zelfs precies te weten welk huis het was. Nu kwam ik in die tijd niet vaak daar op die plek of ook maar in de buurt, want wat zou ik daar moeten doen? En nog steeds kom ik daar niet heel vaak in de buurt. Dus langzaam vervaagde die nare gedachte van mijn overlijden dan ook uit mijn systeem.
Tegenwoordig woon ik tegen de Duitse grens aan en is tanken en boodschappen doen dus een aangename financiële meevaller. De weg ernaartoe is een slingerweg. En ook aan die slingerweg staat een huis vlak aan de weg, ook in een flauwe bocht. De nare gedachte kwam de afgelopen tijd zo nu en dan weer terug. Diep in mijn achterhoofd hield ik er toch stiekem een beetje rekening mee als ik naar de oosterburen reed.

MAAR BESTE LEZER, ZORGEN MAKEN HOEFT NIET MEER WANT IK BEN EEN OVERLEVER.
SINDS AFGELOPEN NACHT 01.08 UUR BEN IK NAMELIJK 53 JAAR GEWORDEN!
Tijd voor een feessie, dunkt me.

Volgende doel is de 60 halen.