Duiding

Ik ben er eindelijk achter wat er aan mij schort. Wat er mis met me is. Waarin ik mezelf moet verbeteren. Het heeft me wat slapeloze nachten en een flink aantal denkwerksessies gekost maar, lieve lezer, ik kan EUREKA! roepen. Ik heb ‘t!
Mijn dieplollige prijsvagen op dees jolijtsijt slaan niet aan omdat ik nooit de antwoorden vermeld. Duhuu. En daar ga ik nu verandering in brengen.

Bij de laatste prijsvaag die ik hier plaatste stelde ik 1 vraag met 2 antwoordmogelijkheden.
WAAROM IS DE NIEUWSTE EDITIE VAN WIDM SPECIAAL VOOR MIJ?
Nou, lieve lezer, hier volgen de antwoorden dan:
1. Er speelt een deelnemer mee met de achternaam Schollaardt. En laat die achternaam nou ook voorkomen in mijn familie!
2. De serie speelt zich af op de Dominicaanse Republiek. En laat ik daar nou ook geweest zijn!
Wolla, de 2 antwoorden!

Dominicaanse Republiek, we (voormaligje en ik) vierden onze vakantie daar in 2000. Mooi land! Ik weet er niet meer zo gek veel van en dat wat ik nog wel weet ga ik nu opschrijven. We kwamen in de stromende regen aan bij ons verblijf in Sosua. En met stromende regen bedoel ik STRO-MEN-DE regen. Goeiendag, nog nooit zoveel regen gezien. Ik weet nog dat ik dacht ‘ben je in het midden van het paradijs, krijg je dit’. We hadden een hutje achter op het terrein. Zo eentje met rieten dak. Langs een pad omlaag met trapstenen kwamen we bij de bar en het restaurant. “Pas op, een slang!”, schreeuwde ze eens uit. Ik sprong 36 meter de lucht in, bleek het een tuinslang te zijn……………………… Je moet weten, ik schijt boekdelen voor slangen. Flauwe grap van haar!
Achter de bar werkte Patrick. Tenminste, zo noemde ik hem. Hij leek op Kluivert. We werden vrienden. En we hebben hem en zijn vriendin een avondje mee uit genomen. Hier maakte ik kennis met Que si, que no en ik merenquede m’n kont eraf. Wat een lekker nummer! Die moest ik hebben. Bleek het Nederlands te zijn! En het stond al 88 weken op 1 in de top 40…………….. Toen luisterde ik al geen radio meer.
Het laatste wat ik me herinner is de Amerikaanse zanger in het restaurant. Uit Chicago kwam ie. Zo’n gast met een elektrische gitaar en een microfoon. Ik vond hem goed, deed me denken aan George Benson. Hij vertelde dat hij geld bij elkaar speelde om rond te komen. Hij had al zijn geld in het maken van een cd gestoken maar dat de verkoop ervan erg tegenviel. Ik had met hem te doen, ik kocht zijn cd. De kwaliteit was beroerd, heb net even in de collectie gekeken en ik heb ‘m niet eens meer.
Oja, en natuurlijk hebben we het Bounty-eiland (Isla Saona) bezocht maar waar ik ook keek, nergens een Bounty te krijgen hoor! Laat je niets wijsmaken!

De foto is van het uitzicht vanuit ons verblijf. Zelf gemaakt en hij hangt nog steeds bij mij op de wc. Maar deze informatie kun je vergeten. Ik bedoel, hoe groot is de kans dat jij, lieve lezer, ooit op mijn wc je boodschap komt doen?
Nou, dat was het wel. Zal ik er voor de vorm nog een prijsvaag tegenaan gooien?

WELKE WERELDBEROEMDE ZANGER IS IN 1998 VERONGELUKT OP DE DOMINICAANSE REPUBLIEK?

We antwoord’en!