Ik woon tegenwoordig best wel gekluizeneerd. De dichtbegroeide enorme bomen in m’n voortuin belemmeren nieuwsgierigen elke vorm van zicht op en in mijn penthuis. Ook mijn buren (links, rechts en onder) zullen het niet in hun hoofd halen om hals-nek-rug-arm-been-en-overig skeletbrekende toeren uit te halen om bij mij naar binnen te kunnen kijken. Ze accepteren het liever dat er, voor hen, een mysterieuze man woont dan dat ze te pletter storten.
En geef ze ’s ongelijk. Toch?
Ik daarentegen heb uitzicht van hier tot Tokyo. Als Tokyo hier 30 meter vandaan zou liggen natuurlijk.
Niet dat ik behoefte heb om mijn linkerbuur (ouwe zeur), rechterbuur (look-a-like van m’n weblogmaat) of onderbuuf (is dus 51 hè!) te begluren. Kep wel wat beters te doen. Maar ik zou het wèl kunnen!
Waar wil ik naartoe met dees anekdoot? Goeie vraag. Ik wil met dees anekdoot naar de overbuur.
Er is 1 appartement dat een goed zicht heeft op mijn penthuis en dat is het hoekhuis in de flat naast de mijne. Het appartement van de overbuur. Vanzelfsprekend is het vice versa ook zo. Van daar kijk je hier in m’n huiskamer, van hier kijk ik daar in de slaapkamer.
Er woonde tot vorige week een vent in. En middels deep contra contra en dan daar weer contra intel van weet ik dat hij dit appartement huurde.
Hij is een beetje plotseling, opvallend snel en, volgens mij, als een dief in de nacht vertrokken. (dat soort dingen valt mij op, black ops-dingetje. Lang verhaal).
Ja, maar waar wil je nou heen met dees anekdoot?
HET STAAT LEEG!!!
En ik doe ‘m gewoon in de aanbieding. Draai ik m’n hand niet voor om.
Ben jij een leuke dame van achter in de 30, begin 40? Ben je vrijgezel? Heb je flinke tetten? Zie je er goed uit? En ben je op zoek naar woonruimte? Koop dat ding dan gewoon!
Ik beloof elke avond even vriendelijk te zwaaien. En misschien ook nog wel met m’n handen.
Dick Teder 