Ik mag dan wel een lolbroek in ruste zijn maar ik kan het nog steeds hoor!
Ik zat vanochtend op de bank achter een bakkie pleuah en keek eens rond in m’n penthuiswoongedeelte. Nou, daar was niets buiten het ordinaire te zien. Ik draaide het lijf richting eetkamergedeelte en toen gebeurde het.
Een ontiegelijke flapperscheet ontglipte m’n bips. Maar dat heeft verder niets te maken met dees anekdoot. Begrijp ook niet zo goed waarom dit erin staat. Raarrrrrrr.
Na een ‘hé, een scheetlachbui’ zag ik m’n pasgeleden afgezaagde eettafel staan. En ik herinnerde me dat zeun kortgeleden een flinke lap uit het tafellaken had geknipt. “Oja, ik moest nog een tafellaken hebben”, dacht ik toen. Dat heeft meneer Evolutie toch maar mooi bedacht. Dat je je iets herinnert en dat je dan gelijk ergens aan denkt. Wat jij?
Ik ging eentje halen, fuk de zondag!
Vanochtendmiddag toog ik dus naar Bataviastad. Je weet wel, dè outletstad van Nederland. Ik was er nog nooit geweest en ik verwachtte eigenlijk een XXXXXL-Action ofzo.
NEEN!!!!!!!!!!! Niets van dat al. Au contraire, mon amis. WAL FUKKING HALLA!!!!!!
Tenminste, als je van degelijke kleren houdt. En ik houd van degelijke kleren. Al mijn merken zijn in dat kleine stukje Nederland te vinden.
Maar ja, ik kwam voor een tafellaken. En een tafellaken zou het worden. De kleren komen wel met m’n eerstvolgende date die niet lang meer op zich laten wachten (ik zal m’n Kaaimaneilandaccount vast ’s even leeg trekken.)
Nadat ik ongeveer 3 kwartier met toch wel stevige lichaamsonderdelen had rondgelopen kwam ik bij het winkeltje genaamd ‘Gant’.
Ik stap er gezonnebrild binnen en zag 2 verkoopsters staan. “Goedemorgen”, zeggen ze simultaan en in koor. Ik stop onmiddellijk en pak m’n telefoon uit m’n broekzak. Mijn telefoon gaf 12.37 aan. Zuuuuuuuuuuuuuuuuuucht. Met m’n schouder en hoofd neerslaand maakte ik dat exacte geluid.
“Dit doen we even over”, zei ik op gebiedende toon. En ik liep de zaak weer uit.
De mevrouwen keken ietwat verbaasd toen ik weer op dezelfde manier binnenkwam. Voor een actiefilmthrillerpornoacteur als ik is dat natuurlijk een schilletje van een peul. “Goedemiddag”, zei de ene terwijl de andere vasthield aan ‘goedemorgen’.
KUT! Riep ik. En weer liep ik naar buiten.
We hebben deze scene in totaal 8 keer over gedaan alvorens de regisseur tevreden was. Dan hadden m’n tegenspeelsters weer een lachbui, dan was er ineens een figurant pontificaal in beeld, dan had ik weer ergens een stevig lichaamsonderdeel. Zucht.
Acteren, het is ook niet voor iedereen weggelegd.
Maar goed, ik heb de 2 dames een hartstikke leuke middag (en waarschijnlijk een hele dag. Wat? Een heel leven) bezorgd en ik heb een nieuw vet cool boomlauw strak bruut flex chill jeweetzelluf tafellaken. (foto op de Twitters en Facebooks).
En daar draaide deze 2e vakantiedag immers helemaal om. Morgen de planten water geven!
Zin an.