Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag

Move over, winter!

VB zomertijd*Dik Voormekaar stem* IIIIIIIIIIIEEEEEE JA HOOOOOORRRRRR!
Daar istie dan eindelijk weer! Mijn ozo goeie vriend Zomertijd. Opzouten met die winter! Bah, wat heb ik een hekel aan die tijd. Donkere bedoeling.
En jij, lieve leester, leeft ook helemaal op hè? Geef maar eerlijk toe. Want jij weet toch als geen ander wat de zomertijd met mij doet? Toch? Toch?
JA! Mijn libido komt weer uit zijn winterstop. Ik treed weer buiten mijn bloghut. Ik ben weer in het openbaar te bezichtigen. Het jachtseizoen is weer geopend. Kortom, IK BEN WEER OP DE MARKT! Vanaf vandaag tot zondag 30 oktober is het bal. Manmanman, wat hebben we daar naar uitgekeken zeg!

Maarrrrr lieve leester (er is altijd een maar), dit jaar gaat er wèl het één en ander veranderen. Ik heb de afgelopen onderduiktijd gebruikt om eens goed na te denken en heb een uitermate belangrijke conclusie getrokken. De OMV zijn verleden tijd. Ongelooflijk Mooie Vrouwen kunnen mijn deurtje voorbij lopen. Zonde van mijn tijd en energie. Is even leuk en daar houdt het dan ook wel mee op.  NEEN, lieve leester, ik leg de lat nòg hoger! Hahahaha, ik ben me d’r één hoor!

Ik ga deze keer voor MPV. Mijn Perfecte Vrouw.
En enkel en alleen omdat ik dat verdien. Dat heeft niets met mijn arrogantie te maken (of eigenlijk wel een beetje) maar ik vind dat ik na 1670 dagen van één van de 346,2 miljoen meest begeerde vrijgezellen van Nederland te zijn geweest wel aan een MPV toe ben.
Bestaan ze dan? Mijn Perfecte vrouwen? Ja, natuurlijk bestaan ze. Sterker nog, ik ken er eentje persoonlijk. Maar ja, bezet hè. De story of my life.
En ik ga haar ook gewoon als dè graadmeter nemen. Zo rol ik. Kom je niet bij haar in de buurt, doe dan geen moeite. Ik zie je toch niet staan.

Wat is dan MPV voor mij, vraag je je af? Nou, dat kan ik makkelijk beantwoorden. Dat is gewoon een vrouw die mijn minnen aanplust en mijn plussen aanmint. Niets meer en niets minder.
Dus lieve leester, goed en slecht nieuws deze keer. Maar ja, het leven is geen viooltjestuin, niewaar?
Ik ga me nu maar eens even cool maken en dan stap ik dadelijk goedgemutst seizoen 2016 in.
Ik heb er sin an!

We zomertijd’en!

 

ps. Waarschijnlijk denk jij, na dit gelezen te hebben, dat ik de zomertijd dit jaar wederom zonder relatie zal afsluiten……………………


*BOKS* 👊🏼

Dat denk ik ook! 

Hahaha, I kill me😂😂

6 jaar alweer

IMG_19356 jaar geleden alweer dat hij overleed.  Mijn vader.
En vanzelfsprekend sta ik vandaag stil bij de triestigste dag uit m’n leven.

Ik ben een vrij emotioneel zakelijke jongen en ga met overlijdens best wel robotterig om. Een moment van schrik. Een moment van woede. Een moment van gelatenheid. En een moment van rouw.
Klaar. Over en uit. Doorgaan.
Zo ging het bij mij bij het overlijden van m’n vader. Vijf jaar heb ik ook zo geleefd. Doorgaan. Het is niet anders, ik kan het niet terugdraaien. Klaar. Over en uit.

Ik heb 5 jaar lang geen behoefte gehad om zijn rustplaats te bezoeken. Ik zag er het nut niet van in. Hij is gecremeerd dus wat zou er te zien zijn? Wat zou ik er moeten doen? Wat zou ik er wijzer van worden? En vooral, wat zou het mèt me doen?
Niks. Daar was ik, als nuchter man, wel van overtuigd.

Pasgeleden besloot ik toch naar zijn ‘graf’ te gaan.  Ik logeerde bij moeke, had wat tijd over en wilde er even uit. Het was een zondagmiddag met een waterig zonnetje. Moeke had uitgelegd waar hij lag.
Ik heb 10 minuten bij zijn steen gestaan. Rookte een sigaartje en ben weer in m’n auto gestapt.
Het deed me inderdaad niets.
Een dikke 2 uur later kwam ik weer bij moeke thuis. Onbewust en zonder het te beseffen heb ik 2 uur in gedachten doelloos rondgereden. Langs de plekken uit m’n jeugd, de plekken waar ik herinneringen aan m’n vader heb. Daar ben ik langsgereden.
In stilte. Zelfs de muziek had ik uitgezet.
Man, wat had het me aangegrepen!

Ben ik toch minder emotioneel zakelijk als ik dacht.

Rust zacht door, HELD!