Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag

Jeugdzonde

Het was de laatste zaterdagavond van onze vakantie in Mexico. Ergens in de 90’s. M’n maat, zijn vriendin en een stelletje uit ons hotel namen me mee naar de plaatselijk bar. Ik had er niet zoveel zin in. M’n vakantieliefje was net weer naar huis vertrokken, m’n geld was op en ik was chagrijnig. Toch liet ik me overhalen.
Het begin van mijn jeugdzonde m.b.t. een vrouw was aanstaande. Lees gauw verder dan!

Terwijl de andere vier pret, plezier en lol hadden, hing ik een beetje kansloos aan de bar. Maat kon dit vanzelfsprekend niet aan zien en kwam naar me toe. “Doe gvd niet zo debiel en doe gewoon mee! Ga met die blonde dansen!”, zei hij geërgerd. Ik keek verveeld opzij naar de dansvloer, daar stond ze, Kelly Bundy look-a-like 2.0. Ik bedankte want ik was niet in de stemming, in de mood en ook niet in vorm. Maat nam hier geen genoegen mee en stapte op Kelly af. Even later kwam hier weer naar me toe en zei dat ze mij leuk vond en dat ik haar te dansen moest vragen. Weer zei ik dat ik geen zin en ook geen geld had. Maat werd pissig, drukte mij een stapel peso’s in de handen en dirigeerde mij naar de dansvloer.

Op de dansvloer was ik haar al zat (en zij mij) en nam ik weer plaats aan de bar. Ik had me voorgenomen om naar het hotel te gaan om de avond van de anderen niet te vergallen maar dat komt niet in het woordenboek van maat voor. Weer bonjourde hij mij richting Kelly.
Nou ja, het werd toch nog een leuke avond. 🕺🏽💃🍻🍻🍻🍷🍷🍷

De bar ging sluiten en ik ging met Kelly mee naar haar hotel een paar dorpen verderop. Op de achterbank van de taxi leerden we elkaar wat beter kennen. Ze vertelde dat ze uit Canada kwam, dat ze ‘engaged to be married’ was en dat deze vakantie haar vrijgezellenreis was. Ofzo. Nadat ik alles een beetje in m’n hoofd vertaald had, was het enige wat ik dacht dat het toch wel apart was dat ze dan bij mij in de taxi onderweg naar haar hotel zat. Wetende wat er zou gebeuren. Maar hé, tis vakantie! Wat kon mij het donderen!

We hebben de slaapkamer niet eens gehaald. Door de drank en uitputting vielen we naakt op de bank in slaap.
Ik heb geen idee meer hoe laat het was maar ik werd wakker van de dorst en ik moest gigantisch pissen. Ik duwde haar zachtjes van me af en liep naar de badkamer. Op mijn weg terug naar de bank zag ik een fototoestel op tafel liggen en ik dacht terug aan dat ‘engaged to be married’ verhaal. Er klom een duiveltje op mijn schouder en fluisterde “Doe het!”.
Ik heb dat fototoestel gepakt, flufte pielemans wat heen en weer en heb 3 foto’s gemaakt van mijn stevige unit boven haar gezicht. Hierna heb ik me snel aangekleed en ben stilletjes weggegaan.

Terug in ons hotel vertelde ik het hele verhaal aan maat en samen lolden we om het moment dat ze de foto’s zou laten ontwikkelen. 🤣😂🤣😂
Ik heb haar nooit meer gezien.
Ik hoop wel dat ze nu heel gelukkig is want ze was een heerlijke, enigszins naieve, meid. Eerlijk is eerlijk.

Push it

Iedereen heeft wel een lied, een plaat of een nummer die/dat een uitroepteken in zijn/haar leven veroorzaakt heeft. En nu richt ik mij even tot luitjes geboren vóór 1986 hoor want mensen na dit jaar zijn op muziekgebied nou niet echt in de honingpot gevallen. Dan ga ik er even vanuit dat je pas vanaf je 10e jaar een beetje besef krijgt van muziek. En ja, in 1996 stierf de echte muziek dus 1 en 1 is 2. Punt.
Mijn uitroepteken kwam in de zomer van 1988.

Ik groeide op met Creedence Clearwater Revival, Elvis en Meatloaf (thuis), De top 1000 Aller tijden (radio) en 70’s disco (kroeg) en persoonlijk vind ik dat een prima basis. Muziek ging een aardig deel van mijn leven uitmaken en regelmatig was ik in de bibliotheek te vinden om te lezen over dit fenomeen. Of ik hing uren rond in ’Het Carillon, dè platenzaak in de stad. Muziek luisteren.

Het stappen kreeg voor mij een nieuwe dimensie toen discotheek ‘Fame’ in Beem (Bedum) ineens tha bomb bleek te zijn. Zaterdagmiddag met z’n allen met de bus naar Bedum en daar feesten, zuipen, vrijen en jawel, ook af en toe vechten (bedenk ineens dat we ook regelmatig op zondagmiddag met de bus naar ‘Skopje’ in Harkstede gingen. Beide discotheken een aardig eindje buiten de stad. Grappig).

In Fame werd ineens ‘Push it’ van Salt ’n Pepa gedraaid. Ik sloeg figuurlijk letterlijk achterover. WAT. IS. DIT?????
Wat een geweldig en apart nummer! Ik had nog nooit zoiets gehoord.
Ik begreep in één klap hoe mensen zich moeten hebben gevoeld toen ze voor het eerst Elvis hoorden. Of The Beatles. Of de elektrische gitaar.
Extatisch.
Ik durf zelfs te stellen dat dit lied de muziek veranderd heeft. Maar of dat nou een pluspunt is……

In elk geval, deze plaat heeft me nadien heel wat stapgenot bezorgd 😉.

Nou, als dat geen uitroepteken in mijn leven is!

Carwash meid

Het is al even geleden dat een mooie vrouw mij flirtend aansprak. Of even? Ik moest wel heul ver terugscrollen om de laatste keer te ontdekken (18 februari) en da’s toch wel een beetje vreemd gezien het feit dat ik sinds 28 maart van dit jaar weer op de markt, beschikbaar en te bezichtigen ben. 🤔 (wil je trouwens al mijn avonturen op liefdesgebied lezen, ga naar https://dickteder.home.blog/category/liefde/ = leestip).

De voiture moet maandag voor de keuring en het leek me wel sympathiek om de reigerschijt eraf te laten wassen. Maar ook de binnenkant mocht wel een opknapbeurt gebruiken. Ik ontbijt stroopwafels onderweg naar het werk en ja, dat kruimelt nogal. Ik denk dat je van alle kruimels in mijn auto zeker 700 stroopwafels had kunnen maken. Dus reed ik naar m’n vaste carwash.

Een woest aantrekkelijke meid ontving me. Ik denk een jaar of halverwege dertig, mooi gezicht, cool haar, leuk figuur. Ja, ze had zo’n debiele vol getatoeëerde arm maar m’n perfecte vrouw bestaat toch niet, dacht ik. Dus swa.
“Hallooooo, wat mag het zijn?”, vroeg ze lachend.
‘Nou, doe maar nummertje 1.’, antwoordde ik vriendelijk terug. ‘En….’
“De binnenkant ook maar?”, viel ze me in de rede.
‘Hoe raad je het zo?’, vroeg ik.
“U komt hier vaker en dan bent u altijd zo vriendelijk en maakt u altijd een praatje. Èn u bent een leuke man.”, rechtdoorzee’de ze.
Ik flabbergasterde even een momentje maar herpakte me door te zeggen dat ik dat laatste natuurlijk al lang weet.
Ik rekende af, gaf haar een knipoog en schoof de wasband in.

De binnenkantschoonmaakploeg was bezig, ik stond heerlijk in het zonnetje toen ik nog eens dagdroomde wat zich nou eigenlijk enkele minuten eerder had afgespeeld.
Lichte tinteling in mijn lijf, een tevreden glimlach op m’n gezicht. Ik vroeg me af of zij een date bij de McD. een goed idee zou vinden of dat zij meer een KFC’er zou zijn.
Ruw werd ik gestoord door een mannenstem die zei dat m’n auto klaar was.
Ik reed zwaaiend weg.

Dat ze met iedereen na mij ook zo’n soort praatje maakte, maakt me niks uit. Ik was tenslotte toch de eerste. 😍😍😍😍
Straks ga ik weer. Een auto kan immers nooit schoon genoeg zijn.



Zomertijd met mogelijkheden?

Ja, het is weer zover, lieve lezer! Het is weer zomertijd en de vaste lezer weet dan dat ik weer te bezichtigen ben en ik weer open sta voor eventuele liefdevolle handelingen en wat niet al op liefdesgebied. Voor het tiende jaar op rij ga ik een poging doen om een vrouw maar vooral mijzelf gelukkiger te maken. En dat wordt zo langzamerhand ook wel tijd, dunkt me.
En, lieve lezer, ik heb dit jaar goede hoop want dit jaar is anders dan die andere 9 jaren. Het is te verdelen in positief en negatief nieuws. Laat ik beginnen met het positieve nieuws.

Ik werk niet meer ’s avonds en ’s nachts! En ook de weekenden ben ik om de week (want kinds) vrij! Nah, da’s toch geweldig! Hoe fijn is het dat ik doordeweeks ’s avonds lekker bij jou kan eten om dan voor 22 uur (avondklok) weer thuis te zijn?
En verder heb ik tegenwoordig een dieseltje. Ik kan dus meerdere kilometers maken en hoeft mijn strakke limiet van liefde binnen 57 km niet meer zo strak genomen te worden.

Maar er is ook wat negatiefs anders. Het zal een keer niet. Zucht.
Het lijf is niet meer wat het geweest is en ook de conditie is niet om over naar huis te schrijven. Ik moet het dus nóg meer van mijn persoonlijkheid en humor hebben. Ik werk er wel aan hoor, maar ik mis om eerlijk te zijn die zweep van een kritische vrouw om er ècht werk van te maken.

Je ziet, het is allemaal wat anders en laat ik daar mijn hoop dan maar op vestigen.
Dus ben jij die mooie vrouw met zwart/grijs krullend haar uit Almere die een paar weken geleden verscheen op mijn werk, met die beroepachternaam en van wie ik het adres weet, en wil je minimaal 3 maanden een leuke tijd hebben, neem dan even contact op.
We hebben elkaar al even kort gesproken, we hebben al intens oogcontact gehad en ook je ouders (?) heb ik al op hilarische wijze ontmoet. Ons ijs is dus al gebroken, wat mij betreft schakelen we direct door naar z’n twee.

Ik hoop van je te vernemen.

PS. Mocht je al verliefd/verloofd/getrouwd zijn, dan wil ik dat best door de vingers zien.

Update: Ze heeft me vriendelijk afgewezen.



Wasabivrouwtje

Je kent ze toch wel? Van die romantische films waarin een man en een vrouw elkaar toevallig tegenkomen en ze aan het einde van die films de loveboat bezeilen richting een tropische ondergaande zon. Nou, ik zit daar momenteel dus in. In de waar gebeurde versie, dat is.

Ik had vorig weekend taarten nodig want jarig en trakteren enzo en dus ging ik naar de plaatselijke supermarkt of all places. Strontchagrijnig natuurlijk want druk en mondkapje enzo dus moest ik zo snel mogelijk the hell outta there, redeneerde ik. Ik kwakte de eerste de beste 4 dozen appelkruimelunits in m’n karretje en liep linea recta richting kassa. Strontchagrijniger natuurlijk want een rij van heb ik jou daar. Zucht.

Verveeld keek ik de zaak eens rond toen mijn oog plots viel op Katjahaar 😍, het meisje voor me. Ze draaide zich om en vroeg me speels of ze het tweede zakje wasabi in mijn karretje mocht leggen want ze had aan 1 zakje genoeg. Hé, wat zag ik daar boven haar mondkapje? Kraaienpootjes. Katjahaar meisje was helegaar geen meisje, Katjahaar is een vrouwtje! 😍 Wat volgde was een ontzettend leuke conversatie/interactie/lichaamstaaldingetje tussen ons tweetjes in de tijd dat we stonden te wachten. We betaalden en liepen richting het boodschappenkarretjeontsmet-meiske. Omdat ik strontchagrijnig was want druk en mondkapje enzo maar ook omdat m’n jongens in de auto zaten te wachten, liet ik het bij een ‘fijn weekend’ en een knipoog. Zij bij een ‘fijn weekend’ en een zwaai.

Deze week liet ik de film van afgelopen weekend nog eens afdraaien en kwam tot de conclusie dat Wasabivrouwtje toch eigenlijk best wel leuk is. En dat ik er wellicht misschien en ook mogelijk maar eens werk van moet maken. Maar ja, geen idee hoe ze heet, hoe oud ze is, hoeveel geld ze heeft en meer van dat soort belangrijke relatievragen.
Dus dacht ik, ik plaats hier gewoon een oproep, wat kan er fout gaan?
Nu zijn er waarschijnlijk een heleboel vrouwen die roepen “JA, DAT WAS IK!” want hoe vaak vindt één van de 87 miljoen meest begeerde vrijgezellen van Nederland jou nou leuk? Maar ik ben natuurlijk ook niet van gisteren, ik ga hier wat vragen neerpennen die alleen Wasabivrouwtje kan weten 🤗. Haha, kom op zeg! Hier komen ze:

* In welke Jumbo op het Overwinningsplein ontmoetten wij elkaar?

* Welke kleur heeft mijn winterjas die ik droeg, blauw of roze?

* Stapte ik in een zwarte Peugeot of een knalgele Lamborghini?

Ben jij die leuke vrouw die ik bedoel, neem dan ff contact op. Kunnen we eventueel zien naar welke ondergaande tropische zon wij kunnen zeilen.

ps. Morgen ben ik weer in die Jumbo. Uurtje of 2 😘😉